Zdumiewająca Prawda o Smalcu – Dlaczego Dietetyk Mówi, Żeby Nie Bać Się Tłuszczy i Cholesterolu.
Dietetycy wykluczyli smalec z rekomendacji na kilka lat, ale już to się zmieniło.
Smalec, znany ze swojej wszechstronności, w niektórych sytuacjach okazuje się być bardziej odpowiedni niż tłuszcze roślinne. Polska kuchnia, która wcześniej była uzależniona od smalcu, znowu go docenia. Nie tylko w gotowaniu, pieczeniu i smażeniu znajduje on zastosowanie – służy również do konserwacji żywności i znajduje zastosowanie w kosmetyce oraz farmacji.
Tłuszcz zwierzęcy, jakim jest smalec, stanowi bogate źródło energii. Możemy spotkać różne jego odmiany, najpopularniejsza jest wieprzowina, ale dostępny jest również smalec gęsi i kaczy. Wartościowy w kuchni zimnej, jak i ciepłej, ma wyższą temperaturę dymienia – 188°C, dlatego idealnie nadaje się do smażenia pączków czy steków. Nie zapominajmy również o jego użyciu w pieczeniu i gotowaniu, a nawet w produkcji słodyczy.
W dobie, gdy olej i masło są drogie, korzystna cena smalcu staje się istotna. Jego zawartość kaloryczna jest wysoka (wieprzowina to ponad 3600 kj/100 g, czyli 64 kcal na łyżkę stołową), jednak, jak się okazuje, zawiera korzystne tłuszcze jednonienasycone i więcej kwasów tłuszczowych omega-3 niż masło.
Dzisiejsza wiedza obala mit, że smalec podnosi poziom cholesterolu i sprzyja rozwojowi chorób serca i naczyń. Eksperci zwracają teraz uwagę na cukry. W latach 70. XX wieku tłuszcze były demonizowane, ale późniejsze badania wykazały ich korzystny wpływ na zdrowie, podkreślając rolę w wchłanianiu witamin i jako nośników smaku.
Cholesterol, jak się okazuje, jest bardziej złożony niż wcześniej sądzono. Podobnie jak cukry, które są teraz bardziej obawiane w kontekście chorób serca i naczyń krwionośnych, a także insulinooporności, otyłości i cukrzycy typu 2.
Znajdziemy różne rodzaje smalcu, nazwane od części zwierzęcia, z której są pozyskiwane: tłuszcz grzbietowy, brzuszny, jelitowy i płatowy.