Syn wywiózł Lucynkę do domu starców, a kiedy wrócił do jej mieszkania, nieźle się zdziwił. Ale wykręciła mu numer
Lucynka była zawsze tą dobrą, opiekuńczą matką. Całe życie spędziła, dbając o swojego syna, poświęcając mu czas i energię, nawet kiedy dorósł i założył swoją własną rodzinę. Mimo że miał już swoje życie, Lucynka nigdy nie przestała być dla niego dostępna. Gdy potrzebował pieniędzy na pierwsze mieszkanie, pomogła mu. Gdy miał problemy w pracy, była tam, by go pocieszać. Ale lata mijały, a jej siły słabły. I choć nie prosiła o pomoc, to z czasem życie w samotności stawało się coraz trudniejsze.
Jej syn, Marek, nie miał jednak cierpliwości do codziennych obowiązków związanych z opieką nad starzejącą się matką. Kiedy pewnego dnia stwierdził, że nie może już dłużej jej odwiedzać i załatwiać codziennych spraw, zdecydował, że najlepszym rozwiązaniem będzie umieszczenie jej w domu starców. Argumentował, że to dla jej dobra, że tam będzie miała opiekę i towarzystwo. Lucynka zgodziła się bez większego oporu, choć w jej oczach było widać cień smutku.
Wyprowadzka do domu starców
Dzień, w którym Marek zabrał Lucynkę do ośrodka, był dla niej trudnym momentem, choć starała się tego nie okazywać. Pożegnała swoje mieszkanie, swoje ukochane książki, zdjęcia, a nawet kwiaty, które pielęgnowała przez lata. Jej syn obiecał, że będzie ją regularnie odwiedzał, ale obietnice, które składał, brzmiały tak pusto…
Marek myślał, że wszystko załatwione. Zadowolony, że nie będzie musiał już martwić się o matkę, wrócił do jej mieszkania, by je uporządkować i przygotować do wynajęcia lub sprzedaży. Ale kiedy otworzył drzwi, czekała go niespodzianka.
Zaskakujący obrót spraw
Lucynka, mimo swojej cichej zgody na przeprowadzkę, przewidziała, że syn nie zamierza utrzymywać jej mieszkania. Wiedziała, że Marek myśli tylko o zyskach i chciała, by poczuł, że tak łatwo nie pozbędzie się jej wspomnień i dorobku życia.
Gdy Marek przekroczył próg mieszkania, wszystko wyglądało inaczej. Wszystkie wartościowe rzeczy – od pamiątek rodzinnych po cenne meble – zniknęły. Zamiast nich, w mieszkaniu były tylko stare, bezużyteczne przedmioty. W miejscu, gdzie kiedyś stała porcelanowa kolekcja Lucynki, znajdowały się tylko tanie podróbki. Na stole leżała tylko jedna kartka, na której widniało krótkie, ale dosadne zdanie: „Nie wszystko jest takie, jak się wydaje, mój drogi”.
Lucynka wykiwała syna
Okazało się, że Lucynka przewidziała, co się stanie. Jeszcze przed przeprowadzką do domu starców ukryła wszystkie swoje kosztowności, najpierw przekazując je w zaufane ręce starej przyjaciółki. Wiedziała, że syn nie docenia tego, co ma, i że będzie próbował jak najszybciej pozbyć się wszystkiego dla zysku.
Marek nie wiedział, co powiedzieć. Przez lata ignorował, że jego matka była sprytniejsza, niż mógłby przypuszczać. A teraz, stojąc w pustym mieszkaniu, musiał przyznać, że to ona wygrała tę małą grę. Zrozumiał, że Lucynka nie da się tak łatwo wykluczyć z własnego życia, a każda jego decyzja może mieć nieoczekiwane konsekwencje.